معنی گنده نفس در فرهنگ فارسی عمید

کسی که نفسش بدبو باشد، گنده دم

معنی گنده نفس در لغت نامه دهخدا

کسی که دَم و نفس او متعفن است. رجوع به گنده دم شود

گنده دم گنده دهان آنکه نفسش بدبو است گنده دم

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(گَ دَ / دِ نَ فَ)

صفت گنده نفس. رجوع به گنده نفس شود

(گَ دَ / دِ کَ نَ)

ابوطیلون. بنگ کنف. طوق. گوپنبه. رجوع به ابوطیلون و طوق شود

بدبویی نفس گنده دمی